Liefde en Razernij

Een nieuw boek van Georges terryn.

Een boek over liefde zoals je er altijd al één had willen lezen. Weg van de begane paden en in de denkwereld van mensen zoals jij en ik: zo gek als het maar kan. Ze zijn ziek van liefde voor mekaar en helemaal het noorden kwijt.

Op maandagochtend vindt de poetsploeg een patiënt in een afgesloten kamer van de oude ziekenhuisvleugel. Hij ligt naakt midden in de kamer. Overal zijn er notities, geschriften en tekeningen. Er is genoeg materiaal voor professor Van Emmeren om zijn carrière vooruit te stuwen met een reeks psychoanalytische publicaties.
Tijdens de lezing voor de eerste boekvoorstelling, reconstrueert hij de laatste dagen van patiënt H. Daarvoor gebruikt hij de autobiografische geschriften, schetsen en gedichten die hij verzamelde in de ziekenkamer. Er is ook sprake van moord en doodslag in de teksten. Wie zijn de slachtoffers en waarom werden ze nog niet gevonden? Hij vertelt over zijn jonge jaren en hoe alles nieuw is na het ongeluk op de boerderij. Of is dat een hergeboorte ? Kan hij feiten en fictie nog van elkaar onderscheiden. Waar komen de gedichten vandaan, heeft Lily ze geschreven of zijn ze van zijn hand? Heeft de professor het wel allemaal juist begrepen? En waarom verzwijgt hij een hoop dingen? Lily had een oud kistje met schildersgerief en H. hield een veilingshuis open, zo ontmoetten ze mekaar. Als liefde tussen twee mensen verandert in razernij, loopt het goed fout. Het oude kistje, wat papier en verfjes moesten hem helpen rust te vinden in de kamer van de gesloten afdeling. Lily zou hem helpen.
Als ze hoort hoe de professor alles interpreteert tijdens de lezing, vraagt ze luidop waarom hij zijn patiënt in de steek gelaten heeft. Hoe gaat het eigenlijk met Lily nu H. gestorven is? En wie was H. ?